Lebane. Igrom slučaja, slučajnim susretom sa jednim dobrim prijateljem iz Pertata, dobio sam ove tri fotografije iz čini mi se davne 1975  godine sa finalne Kup utakmice koju   je organizovao Opšrinski Fudblaski savez Lebana povodom 25 maja dana mladosti, odnosno rođenja Josipa Broza Tita,. Akteri finalne utakmice bili su FK Zvezda iz Šumana(malo crniji prugasti dresovi) i  FK Radnički iz Pertata koja se igrala na starom igralištu FK Radana u Lebanu , pred  najamanje oko 3.000 gledalaca. To je bio praznik za Šumane i Petrate i u tom trenutku, odnosno tog dana u ta dva sela  nisi mogo da nađeš mušku osobu sve se to sjatilo na stadion FK Radana u Lebanu, a bilo ih je i sa drugih mesta. Bila je tada Opštinska fudbalska liga koje je brojala desetak klubova iz svih Mesnih zajednica opštine Lebanei igrao se jesenji i prolećni deo prvenstva po bod sistemu  a klubovi su bili i to iz Gornje Vranovce, Šumane, Krivača, Šilovo , Prekopčelica, Konjino, Lugare. Petrate, Vojlovce, Cekavica i Ćenovac i jedino je iz tih timova FK Radanički iz Petrata išao u viši rang takmičenja. Danas samo postoji FK Radnilki iz Petrata koji je član Međuoštinske lige pri FS Jablaničkog okruga.

Ova utakmica  sa fotografijama  završena je u regiularnom toku bez pobednika 3:3, pa u produžetku 4:4 i onda se pristupilo izvođenju penala gde su Petraćani bili pobedniciio osvojili Kup i nagradu komplet sportse opreme. Imena u ekipi Zvezde iz Šumana i dan danas se pamte i prepričava o njima da nije bilo nikad bolje generacije Mađar, Tole, Petirac Vule bratac, Zoran Ćkalja, Nene Žaba, Srba, golman Dobe, Branko, Aca, Caka,i bilo bi nepravedno ne spomenuti trenera FK Zvezde iz Šumana Savu Brku koji je bio po struci vozač ali trener koga bi u ovo sadašnje vreme poželeli i klubovi saveznog ranga. Moramo pomenuti  i kod Petraćane igrače Dzojka, Zare, Nidza, Zoki, Todzija, Tika golman, Brka, Drda, i još njih nekoliko čij se imena nemogu setim. Sudiji su nažalost sve pokojni sudije Mića Toškajac. Luka muvalo i Mile  Poličić

Tu poštovani čitaoci nije bilo nameštanja rezultata, niti sudiskog navijanja jedino je moglo  biti sudiska greša, i to nenamerna. Vladalo je drugrastvo među kubovima i igračima i nje bilo dogovra go će da buda  prvak a ko poslednji. Igralo se u patikama i nij ebilo taktike sistem recimo 4-2-4 nego po pozicima od golmana do levo krilo, a na utakmicama se išlo fijakerima ili biciklama, motori i automobili su bila retkos po neki fića ili neki moped.

I baš u ta vremena do negde 1985 godine FK Radan iz Lebana je bio najači i najorganizovan klub, jer se igrio sa igrača iz Opštinske lige postajali članovi Radana koji je u to vreme igrao uglavnom u Zonskom stepenu takmičenja i nije  se igralo za novac već iz ljubavi prema FK Radan, bukvalno rečeno za jednu pljeskavicu posle treniga za izgubljenu energiju, a danas hoće novac pre pa tek tada da izađe na teren da igra, zato nam i cveta fudbal i tek će ići u sunovrat, jer ne vode više fudbalski radnici i bivši fudbaleri klubove koje je žuljala kopačka već mešetari koji žele da preko fudbala dodju do novca. Ipak nadajmo se boljim danima